Tak jak wiecie już z poprzednich części cyklu, błonnik to w dużym skrócie pozostałości komórek roślinnych, które są oporne na działanie enzymów trawiennych człowieka.

Możemy spotkać się z różnym podziałem błonnika w literaturze. Jednak z punktu widzenia wpływu na nasz organizm bardzo przydatny jest podział na frakcję rozpuszczalną i nierozpuszczalną w wodzie. Każda z tych frakcji inaczej oddziałuje na nasz organizm.

Ostatnio tutaj opisałam Wam wpływ błonnika na gospodarkę cholesterolową. Dziś przybliżę jaki ma wpływ na gospodarkę węglowodanową.

I tak jak przy cholesterolu znaczenie miała frakcja rozpuszczalna błonnika, tak tutaj też ma ona znaczenie.

Krótko przypomnę co to jest i jak działa frakcja rozpuszczalna.

Frakcja rozpuszczalna błonnika to m.in. pektyny, gumy roślinne, beta-glukany. Rozpuszczając się w wodzie mają zdolność do tworzenia lepkich, podobnych do żelu substancji.

Te żele właśnie spowalniają tempo trawienia i wchłaniania węglowodanów To bezpośrednio przyczynia się do obniżenia i spowolnienia wzrostu stężenia glukozy w surowicy krwi po posiłku. Prowadzi to jednocześnie również do zmniejszenia odpowiedzi insulinowej.

Dzieje się tak, ponieważ spożycie błonnika opóźnia opróżnianie żołądka. Dotyczy to zarówno osób zdrowych jak i obciążanych cukrzycą typu 2. W badaniach zaobserwowano poprawę nie tylko glikemii po posiłkowej, ale również hemoglobiny glikowanej.  Hemoglobina glikowana odzwierciedla średnie stężenie glukozy w okresie poprzedzających 3 miesięcy.

Dieta z dużą zawartością błonnika i węglowodanów złożonych nie tylko zmniejsza ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2, ale może również zmniejszać zapotrzebowanie na insulinę.

Jakie rodzaje błonnika i jak oddziałują na gospodarkę węglowodanową:  

1. Substancje obniżające po posiłkowe stężenie glukozy –> betaglukany, pektyny, dekstryny oporne, psyllium.

2. Substancje obniżające stężenie glukozy na czczo i stężenie po posiłkowe, zwiększające wrażliwość na insulinę –> gumy.

3. Substancje obniżające stężenie glukozy i insuliny na czczo –> inulina.

4. Substancje obniżające indeks glikemiczny produktów (do których została dodana) –> skrobia oporna.

A teraz w wersji bardziej zrozumiałej, czyli źródła tych substancji:

1. Zboża (owies, jęczmień), grzyby, algi, owoce, łupiny nasion babki jajowatej.

2. Nasiona, guma guar.

3. Cykoria, topinambur, cebula, szparagi, banany, pomidory.

4. Niedojrzałe banany, starte surowe ziemniaki, pestki, orzechy (całe), produkty po ich podgrzaniu: ziemniaki, ryż, kasze.

Podsumowując dodam tylko, że podstawą terapii stosowanej we wszystkich typach cukrzycy, jest obniżenie stężenia glukozy do wartości prawidłowych. Efekt taki możliwy jest do uzyskania m.in. dzięki stosowaniu prawidłowego żywienia. Jednym z jego elementów jest zwiększenie podaży błonnika i węglowodanów złożonych (w miejsce prostych). Pamiętajmy, że dieta osób chorych na cukrzycę to dieta racjonalna, więc zalecenia te również stosujemy do osób zdrowych.

Jeżeli ciekawi Cię ciąg dalszy cyklu to zapraszam tutaj, gdzie znajdziesz informację jakie będą dalsze treści związane z błonnikiem.

Zapraszam do lektury i dzielenia się swoimi pytaniami i obserwacjami w komentarzach na moim fanpage-u na Facebooku lub Instagramie.

Jeżeli lubisz czytać ciekawostki o zdrowym życiu i odżywianiu zapraszam do lektury innych moich wpisów. A jeżeli potrzebujesz wsparcia przy ułożeniu zdrowej diety to zapraszam do kontaktu i współpracy.